ΑΓΝΩΣΤΗ ΧΩΡΑ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
unknown land the human condition
"Ο πυρήνας της ανθρώπινης ύπαρξης ορίζεται από δυο σταθμούς τη γέννηση και τον θάνατο. Μεταξύ αυτού του πεδίου, η βιολογική εξέλιξη, η ικανότητα του αισθάνεσθαι, του σκέπτεσθαι και ο σχεδιασμός του μέλλοντος μέσα από την οργάνωση στόχων και την καλλιέργεια επιθυμιών οδηγούν την ανθρώπινη ύπαρξη στην ολοκλήρωσή της. Η φιλοσοφική διερώτηση επί του ορισμού της ανθρώπινης κατάστασης, το οντολογικό μέρος της φιλοσοφίας καθώς και οι τρόποι επίτευξης της ολοκλήρωσης της ανθρώπινης ύπαρξης απασχόλησαν τις ανθρωπιστικές επιστήμες διαχρονικά. Οι απαντήσεις που δόθηκαν είναι πολλαπλές ανάλογα με την εποχή και τις ιστορικές και κοινωνικοπολιτικές συγκυρίες.
Η Βάσια Α. Βανέζη επιχειρεί να προσεγγίσει εικαστικά το ζήτημα της ανθρώπινης κατάστασης, όπως αυτό διαμορφώνεται στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης που έφερε στην επιφάνεια κοινωνικές παθογένειες, στην Ευρώπη που έρχεται αντιμέτωπη με ένα προσφυγικό ζήτημα και αποδεικνύεται ανέτοιμη να το διαχειριστεί, στον πλανήτη που γίνεται μάρτυρας ενός πρωτοφανούς κύματος μαζικής μετανάστευσης, όπου εκατομμύρια άνθρωποι εκτοπίζονται από τα σπίτια τους καθημερινά εξαιτίας του πολέμου, των διώξεων, της φτώχιας και των κλιματικών αλλαγών. Ανακατασκευάζοντας προσωπικές και συλλογικές εμπειρίες εκτοπίσεως και ξεριζωμού εκθέτει την οικουμενικότητα της μετακίνησης ως μια εμπειρία που μοιράζονται πολλοί και εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι και οι αναμνήσεις τους περνούν και στη συνέχεια «κατοικούν» μια χώρα, τον πολιτισμό, τις ταυτότητες, τις δομές, ακόμη και τη γλώσσα.
Έναυσμα για την εργασία αυτή, που αποτυπώνεται μέσα από εγκαταστάσεις, φωτογραφίες, βίντεο, υφαντά, βιβλία κ.α., αποτέλεσε η καθημερινή της βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, στο πεδίο του Άρεως και η συλλογή ευρημάτων που συνδέονται με την έννοια της εστίας και λειτουργούν για την καλλιτέχνιδα ως μαρτυρίες αποσπασματικής ανθρώπινης κατάστασης. Όροι και έννοιες όπως σύνορα, συλλογική μνήμη, εκδίωξη, ηθικό δίκαιο, μοναξιά αντιμετωπίζονται με έναν τρόπο ποιητικό όπου χώρος και χρόνος συγκλίνουν και το «τώρα» γίνεται τόπος παραβίασης, σημείο καμπής, άλμα προς την ελπίδα του αύριο, τέλος, αρχή."
Άννα Μυκονιάτη, επιμελήτρια έκθεσης
Εγκαίνια: Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2019
Διάρκεια έκθεσης: 6 Νοεμβρίου – 6 Δεκεμβρίου 2019
"The core of human existence is defined by two stations: birth and death. Between this field, biological evolution, the ability to feel and think and the planning of the future through the organization of goals and the cultivation of desires lead human existence to its completion. In the exhibition Unknown Country- The human condition, Vasia A. Vanezi through the renegotiation of the multifaceted and fluid term house touches as a fundamental question of the existential search for the need of belonging and co-existence, reminding the viewer that in today's era conditions of security, community and acceptance ceased to be certainties as we are potentially all - or have been - strangers. At the same time reconstructing personal and collective experiences of displacement and throwing up approaches the universality of movement as an experience shared by many and examines how people and their memories pass and then "inhabit" a country, culture, identities, structures and even language.
The sparking for this work, which is captured through installations, photographs, videos, textiles, books, etc., was her daily walk in the centre of Athens, in the Pedion of Areos and the collection of findings related to the concept of home and function for the artist as testimonies of a fragmentary human condition. Terms and concepts such as borders, collective memory, expulsion, moral law, loneliness are treated in a poetic way where space and time converge and the "now" becomes a place of violation, a turning point, a leap into the hope of tomorrow, finally, beginning.
"Anna Mykoniati , curator of the exhibition
